Asturias
het natuurlijke paradijs
Terwijl
wij ons een vriend, mijn
broer en ik ten Noorden van Spanje op de asturienne Notering tussen
RIBADESSELLA en OVIEDO wandelden, werd de blik van een onder ons door
schaduwen op het water aangetrokken.
Een
van ons bracht de hypothese
naar voren dat het om duiker ging; vervolgens vestigde de stilte zich.
Ik verwezenlijkte dat in feite van mannen wij voor onze geverbaasde
ogen een troep van dolfijnen bezet hadden om te verjagen.
Ik
greep mijn fotoapparaat en begon de heuvel snel af te gaan, die
aan door
velden voorbijgaat; aan
grote grote stappen, pataugeais ik in de modder, ik gleed me door de
draden van barbelé ijzer het geheel onder de
interloqués blikken van
mijn vrienden en die uit die zeer over de koeien worden verbaasd, die
ik kruiste.
Uiteindelijk
kwam ik nabij het
water aan. Een hallucinant voorstelling vond voor mijn ogen plaats,
meer dan een tiental prachtige Bottlenose evolueerden in de golven.
Rostre bleek, ander zich liet op de rug uitglijden die me zijn buik,
zijn staartnageoires, sommige laat zien sprongen boven hun metgezellen.
Zij troffen het wateroppervlak met hun nageoires. Ik ze keek te surfen
en een gevoel van volledigheidsrust dringt me binnen. Ik kledde meuit
en ik begon in het water binnen te komen; ik zie ze zich naar mij
richten;
zich je naderen gingen hij?
Ik
besloot me dan om met mijn
voertuig overeen te komen om aan de camping mijn uitrusting van duik
terug te krijgen. Van terugkeer met die?ci kwam ik aan nieuw in het
water binnen, ik me kon tegen de kou verzetten. Aangezien een vriend
was amateur van jacht is, hij dook met zijn valentin naar me
teruggekeerd. Wij vertrokken in directie van dit prachtige TURSIOP, zij
observeerden ons vervolgens leidden zich op hun beurt naar ons. Maar
heeft enkele meters ons zij verdwenen. Of waren - voorbijgegaane zij?
...
Zij
maakten verschillende keer opnieuw hetzelfde maar zij leken schrik
aangejaagd. Mijn vriend kwam overeen met het strand om er zijn wapen neer te
zetten. De groep
dolfijnen bracht zich aan nieuw en daar wonder dichterbij. De god
NEPTUNE was met ons, de dolfijnen gingen tot zeer grote snelheid onder
ons over, zij raakten ons licht aan... Wij voelden aan het diepst van
ons hun macht, hun kracht, hun verplaatsing was majestueus...
Vervolgens plotseling, zette een zich onder hen stop. Hij of zij, op
daar werd genoteerd, observeerde zij me van haar grote tedere ogen,
onbeweeglijk scheen zij me te glimlachen. Zij was aan enkele
centimeters van mij, ik kon bijna het treffen, op wat wachtte zij?
A
dat dacht zij? . Ik neigde de
hand naar haar, zij startte dan en verdween. Zij was naar de groep
teruggekeerd die de jacht had hernomen. Ik besloot dan om aan de kant
terug te keren om ze niet meer lastig te vallen. Wij observeerden ze,
zij waren echt...
Het
houdt - de notering keerden terug naar ons; zij deelden ons mede dat de
dolfijnen werden bezet om ansjovissen te verjagen, dat zij een dozijn
ervan hadden geteld en dat wij veel geluk hadden gehad om van zo'n
voorstelling getuige te zijn... wij eraan twijfelden niet.....
|